Flagstaff – Monument Valley

Vrijdag 14 oktober 2016 Hotel: Goulding’s Lodge 1 lodge voor 1 nacht met fantastisch uitzicht op Monument Valley $ 261. Dit hotel, wij hadden een suite, is elke dollar waard!

Foto’s dag 12

We worden wakker in Flagstaff. Hebben prima in Motel 8 geslapen, de meisjes in een stapelbed en de jongens en wij in een queensizebedden. Alles weer snel inpakken en even bij het uitchecken kijken wat het ontbijt ons hier te bieden heeft. Behalve yoghurt en heerlijk vers water niet veel meer. Maar even verderop is een supermarkt mét een, jawel, Starbucks en daar halen we ons ontbijt. Hierna kunnen we verder richting Monument Valley. We hebben deze ochtend onze Go Pro weer te voorschijn gehaald om ook opnames te maken. We merken dat we echt door Idianengebied rijden, veel armoedige huisjes van onbestendig materiaal en met heel veel troep eromheen. We zien het landschap veranderen van prachtig bosgebied in het ruige cowboy-landschap, fantastisch om te zien! We slaan Highway 163 in naar Monument Valley en hier begint het uitzicht spectaculair te worden. Dit is het landschap dat je in de Marlboro reclames ziet, hier zijn tientalle western films opgenomen, met grote waarschijnlijkheid het meest gefotografeerde natuurpark van Amerika. Één blik en je weet meteen waarom! Omdat we nog niet kunnen inchecken rijden we eerst een stuk verder naar Bluff, een piepklein stadje in Utah. In 1880 gesticht door een groep Mormoonse kolonisten die er een agrarische gemeenschap startten. We worden bij aankomst hartelijk ontvangen door een oudere man die ons gelijk vraagt waar we vandaan komen en daarna enthousiast begint te vertellen over het stadje. Hij vraagt of wij de film willen zien over het ontstaan van Bluff, we stemmen in en 10 minuten later heeft hij de korte film klaarstaan om te bekijken. In deze film zien we hoe de groep 6 maanden aan het reizen is met paard en wagens om, hemelsbreed, 400 kilometer verder een nieuw bestaan op te bouwen. In Bluff zijn nog originele woningen van de families te zien en je kan er binnenkijken en zien hoe zo’n blokhut, meer is het niet, er vroeger uitzag. Die kleine had al weer binnen no time een muts op terwijl er heel groot staat dat je niks mag aanraken… We hebben er nog even een ijsje gegeten, deze historische plaats kan bestaan van donaties maar in deze tijd van elektronisch betalen lopen wij dus niet meer met dollars rond. Gelukkig heb ik er nog een paar mooie oorbellen gevonden! We rijden terug naar Goulding’s Lodge en kunnen inchecken in ons huisje met een overweldigend uitzicht! Wat is het hier prachtig, helaas is het niet zo helder en dus zien we weinig sterren. We kleden ons even om en gaan dan naar het restaurant waar ook een klein museum is en een giftshop. Hier is ook de hut te zien die John Wayne gebruikte toen hij hier was voor de filmopname “She wore a yellow ribbon” Erg leuk allemaal om te zien. Tijdens ons eten worden we nog getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Marco en ik bestellen een traditionele Navajo taco, echt heel erg lekker. De rest besteld John Wayne’s favoriet, een Country fried steak. Volgens de jongens moest John Wayne dan de wandeling terug rennend doen, geen aanrader dus! Na het eten genieten we heerlijk van de avond op onze veranda die bij de suite zit, mét een biertje. Alcohol verkopen ze niet in het park, verboden bij Navajo law. En hoe heerlijk, Marco en ik hebben vanavond een eigen slaapkamer! Wat een luxe!!!