St. Louis
Woensdag 17 oktober
Vandaag een heerlijke en relaxte dag. Marco heeft vandaag een bezoek geregeld en mag zelfs meevliegen, geregeld tot in het Pentagon! Om 9 uur moet hij bij het visitor centre bij de poort zijn en dus breng ik hem om 8:30 weg en spreek af dat ik hem in de middag weer ophaal. Om 9 uur ben ik weer terug bij het hotel en kan zo rustig aan m’n verslag werken. De dames worden ook wakker en springen onder de douche en wanneer ze klaar zijn lopen we naar beneden om te gaan ontbijten. Ik heb ze beloofd dat wanneer ik klaar ben met het verslag we dan gaan shoppen, ze kunnen uiteraard niet wachten! Maar helaas voor hun ben ik nog wel een uurtje bezig. En een uur later wordt er op de deur geklopt en staat Marco er alweer! Ik kijk hem vreemd aan en vraag waarom hij er alweer is…. Zoals gezegd is de aanvraag tot in het Pentagon geregeld maar heeft een sergeant het akkoord ‘ vergeten’ door te mailen naar de bewaking en dan kom je dus gewoon niet binnen ook al staat daar een kapitein die zegt dat alles geregeld en akkoord is. Het was niet bekend bij de bewaking dus een ” No Go!” Echt heel erg zuur voor Marco, de zon scheen ook volop! En om het nog zieliger te maken, hij moest nu ook mee met ons naar de mall, daar doe je hem echt geen plezier mee! We vonden de mall een afslag terug en hebben daar een aantal uren doorgebracht, helaas hadden ze geen Dress for Less of Bealls Outlet Store maar dat was aan de ene kant weer gunstig voor Marco. We zagen dat er een Food Court was met een Panda Express en besloten daar te lunchen, Marco en Saar hadden natuurlijk Orange Chicken (die overheerlijk was maar wat hoog in Kcal) ikzelf had de Black pepper Beef en ook zo lekker! Roosje nam een broodje van Subway. Na de lunch nog wat voor de jongens gescoord en tegen 4 uur weer terug naar het hotel zodat de meisjes even konden gaan zwemmen. ’s Avonds moest er weer gegeten worden maar we zaten nog best vol van de lunch. Nou heeft het hotel hier complementary drinks and food for guests. En dus gingen we dat eens even checken, gratis bier, wijn en coctails, nacho’s met toebehoren, gepofte aardappels met zure room, pasta met tomaten roomsaus, salade met kip, hot dog, soep en verder weet ik het niet meer. Dus ik zeg tegen Marco:” laten we gewoon lekker hier blijven, we hebben weinig trek en het is prima te eten en dan kunnen we zometeen d e wedstrijd boven kijken én gratis bier 😉 “. We vonden het allemaal oke en besloten dat we een avondje in het hotel bleven maar wat je dan ziet binnenkomen om te eten, echt niet normaal. Tegenover dat Mr. COPD met een übergezonde gelaatskleur, zat ook lekker strak in z’n vel en maar kuchen. Daarachter zaten moeder en dochter Obesitas, wat die naar binnen hebben gewerkt moeten 5 bouwvakkers een hoop moeite voor doen én moeders nam nog ff een paar flinke borden mee naar haar kamer om het te redden tot het ontbijt de volgende ochtend. Maakte de mannen helemaal dol door in een lekkere strakke legging met een t-shirt te lopen, strak kontje dat wel. En toen ze telefoon kreeg kon deze dame eten en praten tegelijk! De meisjes waren al weer zwemmen en Marco en ik hebben onze ogen uitgekeken, veel gelachen en ons echt verwonderd dat mensen het tot zover kunnen laten komen. Jezelf tot daaraantoe maar je dochter van ongeveer 14 ook zo dik laten worden is gewoon kindermishandeling! Na het eten hebben Marco en ik een koffie gehaald bij de Starbucks om de hoek daarna zijn we naar boven gegaan en hebben nog een baseball wedstrijd gekeken.