Jackson – Memphis
Maandag 15 oktober Hotel: The Guest House at Graceland,Room, no breakfast. €136 / $158
We hebben weer prima geslapen, het hotel is oud maar zeer schoon en de inrichting van de lobby is heel Amerikaans. Ruim met veel hout, het had ook maar zo in Flagstaff of de Grand Canyon kunnen staan. Ik doe weer snel wat aan m’n verslag en ondertussen haalt Marco koffie beneden en pakken we, tussen alle bedrijven door, de tassen weer in. De eerste tassen brengt Marco ook al naar de auto, de dames zijn gedoucht en we kunnen naar beneden om te ontbijten. Het ontbijt ziet er goed uit, dit is het beste ontbijt wat we tot nu toe gehad hebben in de hotels. Wanneer we na het ontbijt richting Memphis vertrekken is het zonnig en warm, we hebben The Guesthouse At Graceland , een geweldig hotel naast Graceland. Het hotel is echt helemaal te gek en we hebben het voor een mooie prijs kunnen boeken.
We rijden vandaag weer de toeristische route en die duurt dan ook wat langer maar we zien wel een veel leukere omgeving dan wanneer we over de interstate zouden rjden. Helaas wordt de temperatuur met de mile minder, het is bewolkt en af en toe miezert het ook. Wanneer we een lunchstop maken ruilt Marco ’n korte broek snel voor een lange en ik heb het dus koud in m’n jurkje.
Om 15 uur komen we aan in Memphis, we hebben geluk en kunnen gelijk inchecken. (normaal vanaf 16 uur). We hebben een geweldige kamer met uitzicht op de binnenplaats met het zwembad. Ook al is het hartstikke koud, Isabelle heeft haar bikini al aan en gaat, samen met Rosalie, op weg naar het zwembad waar alleen de jaccuzi verwarmd is. Mensen kijken vol ontzag naar die kleine die we na een uur ook gewoon uit het zwembad moeten halen, Rosalie is het water niet in geweest. Marco en ik kopen vast in de giftshop, heeft dit hotel ook maar geen idee waarom je een T-shirt moet hebben met ‘The Guesthouse of Graceland’ erop, onze tickets voor Graceland wat we morgenvroeg gaan bezoeken. Uiteraard zijn die in verschillende prijsklasses maar wij vinden de goedkoopste toch duur genoeg, $65 per ticket en voor Roos en Saar iets goedkoper.
Saar gaat even lekker douchen en ondertussen kijken wij weer op Yelp voor een restaurant op Beale Street, Blues City Cafe moet het worden. We kleden ons in iedergeval lekker warm aan want het is koud buiten. We parkeren de auto vlakbij Beale Street en lopen er naar toe. Het is super rustig, het is ook maandag 17:30 en koud, maar er klinkt wel uit alle bars live muziek en het ziet er gezellig uit. Het is een heel stuk kleiner dan Nashville, eigenlijk niet te vergelijken, maar wel heel leuk en gezellig. We lopen naar het einde van de straat waar het restaurant zit en er staat een kleine rij, dat beloofd vast veel goeds. Eenmaal binnen en aan tafel komt onze ober met water en de menukaart, hij zegt dat we rustig aan mogen doen en dat hij zo komt om onze bestelling op te nemen. Hij roept nog dat de Ribs en de Catfish werelberoemd zijn! Nou dan zijn wij gauw klaar, we nemen de Ribs en de Catfish … excuus… wereldberoemde Ribs en wereldberoemde Catfish. Binnen 5 minuten nadat we besteld hadden komt een andere Harry met onze borden met de wereldberoemde gerechten, retesnel anders kan ik het niet noemen. Hij vraagt nog even welke bofkont de beide gerechten heeft besteld, dat is Marco, de bofkont! Weer 5 minuten later weten wij wel dat onze ober een beetje een grote jokkebrok is. Roos en ik laten de ribs staan en Marco eet z’n catfish ook niet op, we krijgen de rekening en binnen een half uur hebben we gegeten, gedronken en staan we ook weer buiten. We gaan lekker terug naar het hotel en hopen dat er baseball op televisie is.
@Marion: tot nu hield je je goed aan een gezonde hap en wil je eens een keer een wat ongezonde hap nemen, laat je hem staan!
Hahaha! Nee hoor, ik kan te weinig weerstand bieden aan de ongezonde hap! Volgende week weer gewoon eten en vandaag lekker geluncht bij Panda Express! 😉